"Mensen die zeggen dat ze het druk hebben, zijn net degenen die geen druk leven hebben" heb ik wel eens te horen gekregen. Of dit klopt weet ik niet, maar ik weet alleszins wel dat ik écht een druk leven heb. Als je elke weekdag van huis vertrekt wanneer het donker is, terug thuis komt wanneer het donker is en nét voor het slapengaan nog 15 minuutjes tijd hebt om in de zetel te zitten, lijkt me dit wel druk genoeg. Om dan nog maar van een overvol gepland weekend te zwijgen. Me-time moet ingepland worden. Uitgebreid koken moet ingepland worden. En zelfs een snelle-5-minuten-douche kan ik ook maar best inplannen in mijn agenda. En dan durf ik nog niet eens aan afspreken met vrienden of hobby's denken.

Tegenwoordig heb ik me al meerdere keren afgevraagd hoe het komt dat iedereen het zo druk heeft. Plannen we ons eigen schema dan echt zo vol? Wie legt er ons al die activiteiten op? Waarom moet een mens zoveel verplichtingen hebben? Meer en meer voel ik de nood aan rust... Een weekendje relaxen? Za-lig lijkt me dat. Even geen verplichtingen hebben met heel de dag 'niks moet en niksen mag' in mijn hoofd. Soms wil ik wel eens ontsnappen aan de drukte van het leven. Je moet altijd blijven gaan, blijven presteren, blijven werken,... Er komt gewoon geen einde aan. Wanneer kan een mens nog genieten van het leven tussen alle drukte door?

Zit mij work-life balance wel goed? Wat moet ik doen om dit meer in balans te brengen? Hoe erg is het als je hierover al moet nadenken na 3 jaar werken en je zeker nog 45 jaar te gaan hebt? De laatste maanden denk ik hier héél vaak over na. Dit is dan ook de reden waarom het af en toe even stil is op Love & Laughter. Doordat ik in de week al zoveel verplichtingen heb, wil ik dit in het weekend even uitschakelen en gewoon doen waar ik zelf zin in heb. Volledig ontspannen en mijn hoofd helemaal leeg maken. 

Voortdurend ben ik op zoek naar nieuwe manieren om meer mindfulness in mijn leven te krijgen. Meer stilstaan bij het nu in plaats van voortdurend na te denken wat er nog op mijn to do lijst staat. Meer genieten van vandaag, niet denken aan morgen. Meer carpe diem. Meer bewust zijn van wat ik nu aan het doen ben. Het leven is te kort om de jaren zomaar te laten voorbij gaan zonder écht stil te staan bij wat je aan het doen bent. Want eerlijk gezegd, het leven is te mooi om er niet van te genieten.

Liefs, Annelies